Gedicht van de Week

Het zal niet onopgemerkt zijn gebleven. De uitvoering van de bouwplannen op het sportcomplex van Leones krijgt gestalte. Op het hoofdveld zullen woningen verrijzen. Door verschuivingen en nieuwbouw van de accommodaties zal het sportcomplex geheel worden vernieuwd. Daarmee verdwijnt ook een stukje nostalgie zoals de vertrouwde overdekte tribune die in de jaren zestig met inspanningen van onder andere toenmalig voorzitter Frans Walraven werd gerealiseerd. Onze huisdichter liet zich inspireren tot een gedicht in dialect door een tip van Eddie Pas.

Leonestribune

Door Rinie van Haren

Twee aauwe grijze planke
die ware’n in gesprek.
Ut ging over hun afkomst
of althans: hun laotste plek.

Ze kwaame bei-j uit Lauwe
stonde jaore langs het veld
es deel van de tribune
bij Leones opgesteld.

‘Ik snap dè heel bestuur nie.
Wurrum môtte wij weg?
’t Is een mooi tribune.
Zowaor es ik dè zeg.’

D’n aendere plank die knikte.
‘Op ’t hoofdveld wor gebouwd.
Huize in de spits…
wie hè tè nou gescout?’

D’n urste plank die lachtte.
‘Ik weet al wie d’r wint.
Van den Bosch zit al te springe
tot ie aon die bouw begint.’

De planken hâ’n mar gèère
wèr langs ut nije veld gestaon.
Mar dè gee nie gebeure.
Ut is mi hun gedaon.

Want vur die nij tribune,
zijn deez nie sjiek genoeg.
straks môt daor alles blinke.
vur die geelzwarte ploeg.

Vernij-ing waar hard nodig.
Dè kan dan wel zo zijn.
Mar de stort van deez’ aauw planke
Duu toch un bietje pijn.

Toch zal iedereen beamen.
Ut wier de hôgste tijd.
Dè Leones nij ging bouwen.
Dè was al lang bepleit.

Vur deez’ twee aauwe planke
is ut gedaon mi debattere
Nao meer dan 50 jaore
zulle zij gaon degraderen.