27-11-2020 2 min. Rinie van Haren

Gedicht van de Week

De verzamelwoede die bij sommigen heerst kan andere huisgenoten soms tot het uiterste drijven. Want er mag niks worden weggegooid. Alles moet bewaard worden in het kader van dat het ooit nog eens te gebruiken kan zijn. En is dan het moment daar dat er iets nodig is dan kan het niet gevonden worden. Onze huisdichter neemt je deze week mee in zo’n situatie die tot de verbeelding zal spreken.

Verzaamele

Door Rinie van Haren

Nergus kunde lope
ge kunt kwèlluk ergus bij
Overal staon spulle
gin huukske is nog vrij

In de schuur en op de zolder
overal waor ge kèkt
ligt alles vol mi rommel
is niks mèr wè ut lèkt

Alles hèt nog waarde
Niks meug d’r zômar weg
Niks meug d’r in de kliko
Althans nie vur hij dè zegt

Mar wè-t’ie ôk verzamelt
Noot kum ut nog van pè-as
Nim nou die auwe zeis daor
die snijdt nog nimmer grè-as

Un kolenkit, un wèasbord,
lampe en un zinken teil
honderdduuzend schruufkes
en van alle kleuren zeil

Emmers vol mi gate
houten paole vol mi wurm
ijzer ligt daor mar te te roeste
ammaol wielen uit hun vurm

Ge kunt ut nie benoemen
of ut ligt hier onder dak
en alles mot hier blijve
vur ooit verwacht gemak

Mar hè-t’ie ooit iets nodig
dan zuukt ie net zô lang
tot-ie toe mot geven
dè-t’ie ut nie veine kan

Ik kan d’r bètter niks van zegge
want dan hè’k ut grif gedaon
dan is ie mee in alle staote
kan ik gerust van huis af gaon

Ut is nou immaol zijn manier
um alle dage aon te klooie.
Want zeg nou zelf, 't is toch sunt
um al dè grèi-j weg te gooie?


Als eerst op de hoogte?
Schrijf je in voor de wekelijkse nieuwsbrief en je bent als eerst op de hoogte van het laatste nieuws.