13-05-2022 2 min. Rinie van Haren
Gedicht van de Week
Elke week belicht onze huisdichter een situatie die zich in het Land van Maas en Waal afspeelt of heeft afgespeeld. Daarmee zal bij vele herkenbaarheid worden opgeroepen en komen herinneringen boven. De ene keer met een knipoog, de andere keer met een verdrietige toon. Elke week weer een greep uit het leven van de Maas en Waler, toen of nu.
Buite d'n draod
Door Rinie van Haren
De ruzie waar nie van de locht
Ge kon ut buiten heure.
Ze was nog noot zô gepikeerd.
D'r ston wè te gebeure.
Zij kwaam d'r steeds wer bovenuit.
Van hum hurde gin woord.
Ze schrèkt bekant de rût d'ruit
en raotelt ongestoord.
Hoe dè 't-ie d'r toch bij kwaam
um zowiets lafs te doen.
Nao alles wè zij vur hum dee.
Waor waar toch z'n fatsoen?
‘Kum 't-ie thuis misschien dan nie
genoeg mer aon z'n trekken?
Es dè zo is, zeg 't me dan.
Dan kun-de nou vertrekken.’
Mi veul woorden en gebaren
toont ze hum al d'r nijd.
‘Gao mar naor die eander dan.
Kum berouw wel mi de tijd.’
Daor hâj 't-ie toch nie op geteld
Dè ze hum ging afserveren.
umdè 't-ie in 't geniep un keer
brutaol ging schuinsmarcheren.
Hij ha al wel un lange tèd
op z'n buurvrouw lopen aozen.
En giester hâ 't-ie kans gezien
um buiten d'n draod te graozen.
Dè geintje kum 'm duur te staon.
Ze gee nou wuust tekeer.
Hij kan vortaon de hort op.
Daor kum ut wel op neer.