30-07-2021 3 min. Rinie van Haren

Onverwachte schenking van unieke wapens aan museum

Onlangs is het museum Tweestromenland in het bezit gekomen van twee unieke voorwerpen. Mevrouw F. Paes-Guiteneau uit Beneden-Leeuwen schonk ons een zwaard uit de periode ± 1250-1350. Een zogenaamd langzwaard. Dit vanwege zijn enorme lengte van 113 centimeter Een week later werden we opnieuw gebeld door mevrouw Paes die ons ook nog een vleugellans schonk uit de achtste á negende eeuw. Van het zwaard zijn er in Nederland maximaal 10 stuks aanwezig, van de vleugellans, ongeveer 400 jaar ouder, blijken er juist meer aanwezig. Dit laatste omdat men tijdens gevechten gooide met een vleugellans terwijl de krijger zijn zwaard in zijn hand hield. De vleugellans bezat een houten stok van plm. 150 centimeter.

Het langzwaard uit de periode 1250-1350

Haar overleden echtgenoot en huisarts de heer Carel Paes was een nazaat van het baggerbedrijf H.W. Paes uit Stevensweert. Het bedrijf is ooit opgericht door HW. Deze letters staan voor Henri Willem Paes. Omstreeks 1960 voer hij met zijn baggerschip de Jan of de Beatrix voor Weurt om daar de Waal uit te baggeren. Op een dag kwam Carel langs als geïnteresseerde op de baggerschuit en keek naar al die baggeremmers met druipende inhoud die langzaam naar boven kwamen. Plotseling zag hij iets uit de bagger steken, greep het en ontdekte dat het een zwaard was. Sindsdien lag het bij hem in een kast. Soms speelden de kinderen er mee…

De vleugellans uit de periode vanaf 800.

Jaap van der Veen vertelt: 'Beide wapens hebben we naar het bedrijf Archeo-care in Maarsen gebracht om te worden geconserveerd. Dat proces is inmiddels afgerond. Binnen het museum krijgen deze beide voorwerpen een prominente plek.' Of de beide wapens ook nog een raakvlak hebben met onze regio, kan Jaap positief bevestigen. 'De beide wapens zijn gevonden bij baggerwerkzaamheden in Weurt.'

Nadere informatie omtrent de beide wapens

De vleugellans werd gebruikt vanaf de vroege middeleeuwen tot rond 1200 en was vooral een oorlogswapen, maar werd ook gebruikt om op wilde zwijnen te jagen. Al in de tiende eeuw leek de gevleugelde lans een representatieve functie naast het zwaard te hebben uitgeoefend in het rijk van de Ottonianen. Het totale gewicht van het lansijzer ligt tussen de 500 en 600 gram. Dit type lans werd waarschijnlijk vooral door de cavalerie gebruikt om de vijand in volle galop te raken. In dit geval verhinderden de vleugels dat de lans te diep in het lichaam van de vijand of het wild drong en werd het dus gemakkelijker om de lans eruit te trekken. Mogelijk werden de vleugels ook gebruikt om tegenslagen met lansen en speren af te weren en af te weren . Ervaren jagers kunnen er ook zwaardslagen mee afweren en, vanwege de lengte van het wapen, onmiddellijk overgaan op een dodelijke tegenaanval. De vleugellans kon niet alleen worden gebruikt als steekwapen, maar ook voor het snijden en slaan van aanvallen, vooral tegen licht gepantserde tegenstanders, dankzij het lange en geslepen lemmet. Naast het decoratieve effect was er waarschijnlijk de mogelijkheid om de vleugels te gebruiken om in man tegen man gevecht achter het schild van de tegenstander te reiken en het schild opzij te trekken.

Het kan ook worden gebruikt om delen van het lichaam van de tegenstander vast te haken. literatuur - https://denl.qaz.wiki/wiki/Fl%C3%BCgellanze


Bekijk alle 2 foto's

Als eerst op de hoogte?
Schrijf je in voor de wekelijkse nieuwsbrief en je bent als eerst op de hoogte van het laatste nieuws.