27-01-2023 5 min. Rinie van Haren

Vertrokken uit Lauwe - deel 2

Voor de serie 'Vertrokken uit Lauwe' zochten we contact met mensen die in Beneden-Leeuwen woonden en om uiteenlopende reden zijn vertrokken naar een andere bestemming. Dat kan ergens in Nederland zijn, maar ook buiten onze landsgrenzen. Waar de één om het avontuur is vertrokken, ging het bij een ander om de liefde of om een andere betrekking. Sommigen hebben maar kort in ons dorp gewoond, anderen jebben hier hun hele jeugd doorgebracht. Aan deze serie werkten mensen mee die tegenwoordig wonen in Arnhem, 's Hertogenbosch, Den Helder, maar ook mooie verhalen vanaf Kreta, Portugal, Engeland, Frankrijk en Noorwegen.

Aflevering 2 - Dagmar Lemmers uit Bergamo

In deze tweede aflevering kom ik in contact met Dagmar Lemmers, opgegroeid in Lauwe en inmiddels alweer heel wat jaren gevestigd in een klein dorp nabij Bergamo. Dagmar vertelt over haar jeugd maar ook over haar nieuwe bestaan in Italië.

Mijn naam is Dagmar Lemmers (36jaar). Ik werk nog steeds als schoonheidsspecialiste hier in Italië in een apotheek. Getrouwd in juli 2018. Ivan en ik hebben 2 kinderen, Diego (10jaar) en Noemi (7jaar). Geboren in Nijmegen en getogen in Beneden-Leeuwen. In mijn ouderlijk huis woont nog altijd mijn moeder samen met Bart en wanneer we weer een keer in 't land zijn voelt het altijd nog een beetje als thuiskomen.

VIVA ITALIA

Ik ben vertrokken uit Lauwe voor de liefde ( en gebleven voor de liefde). Ik ken mijn man Ivan van onze vast plek op 'camping del sole' aan t Iseomeer, waar ik jaren met mijn ouders en broers vertoeft heb. 2,5 week per jaar waren we samen en vervolgens, gedurende het jaar, volgden er meterlange brieven die we in het Engels naar elkaar schreven. Rond mijn 19e kwam hij af en toe in NL en ik af en toe naar Italië. Het werd serieuzer..... toen ik 20 was besloten we een grotere stap te maken. Op 29 december 2006 , na kerst in NL te hebben gevierd en met een mooi afscheidsfeest gevierd te hebben met familie,vrienden en collega's, stapten Ivan en ik samen in het vliegtuig naar het mooie Bergamo. 'T moeilijkst in het begin was NIET de heimwee (wat wel iedereen verwacht had van mij), maar absoluut de taal! De eerste paar maanden woonde ik bij de ouders van Ivan in, ongeveer 10 maanden. Hele gastvrije, lieve, eenvoudige mensen, die geen woord Engels kunnen! Ivan en ik hebben zolang ik geen Italiaans kon altijd samen Engels gepraat. Uiteraard werkte Ivan gewoon en wanneer hij er niet was werd 't (vooral in het begin) erg stil in huis. Ik praatte met handen en voeten met zijn ouders. Ik ging de eerste weken 2 a 3 keer per week naar een privé school in Bergamo om de basis Italiaans te leren. Zo werd de eerste zin die ik leerde :' Devi andare in bagno?' ( moet er iemand naar de douche/wc). Ze wonen heel klein en ik kon/kan uren in bad blijven liggen! Doordat ze dit van tevoren wisten, heel lief, hebben ze de kraan van hun bad laten maken die al jaren kapot was! Ze gebruikten altijd alleen hun douche.

In het vliegtuig wanneer we weer eens een paar dagen naar NL gaan. Altijd een feestje!

Wat ik mis? Familie dichtbij. Niet even gauw langsgaan. Leuke dingen moeten missen (bijv. Geboorte van mijn nichtjes, verjaardagen etc etc). Op die momenten denk je ,'was ik maar iets dichterbij!' Wat ik niet mis, de stamppotten! Het eten is hier absoluut lekkerder, ook al moet ik zeggen....ze kennen geen frikandel speciaal helaas!

Een hele angstige periode brak hier aan. De Corona in Bergamo. We zaten vast in huis en als je geluk had dan had je een tuintje. Hier hadden ze van school de opdracht gekregen een mooie tekening te maken met een regenboog om te zeggen 'alles komt goed '

A) Mijn leven nu is prima. Ik heb een leuke baan midden in het dorp (Terno d'isola) waar ik woon en waar ik dus veel mensen ken. Sinds ik kinderen heb , heb ik veel nieuwe vriendinnen wat hartstikke fijn is en zo gaan we dan ook bijna elke week echt op zijn Italiaans met alle kinderen samen een 'aperitivo' pakken (zie foto)

Op zijn Italiaans een aperitivo pakken met mijn Italiaanse vriendinnen.

Ik woon in een dorp net buiten Bergamo. Ik zit overal dichtbij. We hebben zelfs een klein skigebied liggen op ongeveer 45 minuten rijden. Het mooie is dat ons pap mij dat skigebied (Foppolo) heeft laten leren kennen!! Ik heb hier leren skieen samen met ons pap, Brigitte en mijn broers en sinds die ene keer hebben we de smaak te pakken. Sinds vorig jaar staan ook onze kinderen op de skies.

*Skieën in Foppolo *

Ik heb als ik naar NL kom vaak nog contact met mijn 3 beste vriendinnen en doen we een reünie met alle kinderen samen. Covid heeft alles 'n beetje vertraagd, dus 't is alweer een paar jaar geleden nu.

Ja, ook dit zit dichtbij. Zon zee en strand. Dit was Toscane. Prachtig!

Nee, terugkomen dat denk ik niet meer. Ik heb het hier goed naar mijn zin. Zeg nooit 'nooit', maar mijn kinderen spreken (helaas) geen Nederlands. Ik heb niet goed genoeg mijn best gedaan😜🫣. En mijn man kan denk ik niet wennen aan NL... die is te gehecht aan 'zijn' Bergamo en Italië.

De leukste belevenis? Natuurlijk de geboorte van mijn kinderen! Maar ook onze bruiloft met veel familie en vrienden uit NL. Iedereen kwam over. Het was een geweldig feest!

Dank

*Beste Dagmar, hartelijk dank voor je deelname aan deze serie en je openhartige verhaal. We wensen jullie vanuit Lauwe een mooie toekomst in goede gezondheid toe. *

Aanmelden voor deze serie: Wellicht ken jij of ben jij iemand die ook in Lauwe heeft gewoond en zich inmiddels elders heeft gevestigd. Meld je dan nu aan als je ook deel wilt uitmaken van deze bijzondere serie.

Aanmelden kan door een email te sturen naar info@markeon.nl met daarin de contactgegevens van degene die wil deelnemen. Onze redactie zal dan contact opnemen met de mogelijke deelnemer.


Als eerst op de hoogte?
Schrijf je in voor de wekelijkse nieuwsbrief en je bent als eerst op de hoogte van het laatste nieuws.