Gedicht van de Week

Veel ambachten zijn door de jaren heen verdwenen of door volledige automatisering vervangen. De charme voor die ambachten kunnen we soms nog een beetje beleven op een braderie waar ons een blik wordt gegund bij demonstraties van vroegere ambachten. In het Gedicht van de Week krijgen we een kijkje in de historische werkplaats van een klompenmakerij, zo’n 100 jaar geleden.

Klompenmaker

Door Rinie van Haren

Z’n haend zijn strak geklemd rond de knaovels van de zaag Vur ‘m ligt un rond blok hout op unne vuren schraag

Nao ut hakke mit ‘ne dissel en ut kloven mit ’n bijl kum de rauwe vurm tevurschijn en krèg de klomp al stijl

Tèd um wè te pruimen van de pruimtabak. Hij spiertst en gee dan verder mi de zool en mi de hak

Ut paolmes duut z’n wèrk en snijdt scherp dur ’t hout. Daornao wor ut klompstuk op d’n heulbank gedouw-t

D’n hamer klinkt geduurig in ’t ritme van ’t doppe. Tegen de mure van de werkplâts kètst ’t geluid van al dè kloppe.

Ut kost heel wè uren wèrk vur dè d’r één paor klompe staon ’n daolder is nie gaauw verdiend dè vuulde op oew klompe aon.